Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Al maanden ben ik aan het brainstormen over deze post en de afgelopen weken ben ik al verschillende keren begonnen aan deze blogpost. Want er is nogal wat gaande geweest hier achter de schermen. Maar goed ik zal beginnen bij het begin van onze familiereis naar Suriname.
Als klein meisje heb ik al enorme behoefte om de wereld te ontdekken, veel te reizen, mooie plekken te ontdekken en mijn blikveld te verruimen. Ik denk dat ik 12 jaar was toen ik in het wilde weg riep dat er toch wel meer moest zijn dan Nederland. Begrijp me niet verkeert, ik houd van Nederland met al zijn mooie dingen. Maar ergens in mij is er altijd het gevoel van heimwee naar plekken waar ik nog nooit ben geweest. De oneindige behoefte om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe ervaringen op te doen.
Inhoud
Een genetisch dingetje
Gelukkig is mijn partner met hetzelfde sop overgoten en hebben wij samen al veel mooie reizen mogen maken. Met de komst van de kinderen is het reisvirus niet minder geworden. En het lijkt erop dat we ze besmet hebben of misschien is het een genetisch dingetje. Ook met de kinderen hebben we al veel reizen mogen maken. Elke keer weer een bijzondere ervaring om mee te mogen maken.
Afgelopen zomer mochten wij de bijzondere reis maken naar Suriname. Een land die ons heel positief verraste, hier wilden wij zeker nog een keertje terugkomen. Bij terugkomst hebben wij deze wens ook hardop uitgesproken. Het bijzondere was dat het leek alsof de puzzelstukjes in een rap tempo op zijn plaats vielen. En daar was ineens de mogelijkheid om 3 maanden in dit land te wonen. Nu werd het wel heel echt en concreet. Zou deze droom dan echt uit kunnen komen?
Een van de belangrijkste criteria in het maken van een definitieve beslissing waren de kinderen. Die waren meer dan enthousiast. Dat maakte alles rond. Nu konden de voorbereidingen beginnen. Best wel heel spannend!
De voorbereidingen voor Suriname
De voorbereidingen waren meer dan voor een gewone vakantie. Wat doe je met je huis, wat doe je met school en hoe zit dat met de leerplicht? En oneindig veel andere vragen. Maar dit zijn veruit de standaard vragen die gesteld werden door mensen in onze omgeving. Maar ook wat ons bezig hield. Uiteindelijk heeft ons huis logees en mogen de kinderen hier naar school.
Inpakken voor 3 maanden
Daarnaast was daar de uitdaging om in te pakken voor 3 maanden. Hoe doe je dat? Wat heb je allemaal nodig? Wanneer begin je? Hoeveel mag je eigenlijk meenemen?
Het is gelukt, met de gedachte dat je daar ook kunt wassen heb ik hetzelfde ingepakt als voor 3 weken. Voorlopig zaten we met 2 koffers en 2 grote rugzakken nog ver onder het toegestane gewicht. Al moet ik zeggen dat je toch altijd weer meer mee neemt dan nodig is. Maar dat is weer een ander verhaal.
Oneindig veel onzichtbare draadjes
Terwijl wij de weken en dagen aan het aftellen waren, kwamen ook de momenten van afscheid. Behalve dat ons avontuur maar voor een betrekkelijk korte periode is, is het ook lang. Onze omgeving reageerde hier wisselend op. Het verbaasde ons hoeveel onzichtbare draadjes er zijn met je omgeving. Zelfs ouders van school waar ik niet een dagelijks of wekelijks contact mee heb, leven mee en komen afscheid nemen. Al die draadjes worden een beetje opgerekt en dat kost even wat inspanning. Maar de reacties doen ons goed.
Het voelt als een warm bad. Zelf ben ik slecht in afscheid nemen en doe ik het liever niet. Maar ik kan wel zeggen dat ik een kleine spoedcursus heb gehad. Ik zal er geen ster in worden, maar dat wens ik ook helemaal niet.
Ons doel van deze reis
Het doel van deze reis, behalve dat het een waanzinnige ervaring zal zijn, is te onderzoeken of het mogelijk is om ons in het buitenland te vestigen. Een soort van ik-vertrek-repetitie. Hier is natuurlijk nog zoveel meer over te vertellen en te schrijven en dat is wat jullie de komende tijd ook voorbij zullen zien komen.
Bestemming bereikt
Terwijl ik dit artikel schrijf zijn we al in Suriname. Het is onze tweede dag en de jetlag heeft al aardig ingeslagen. De tijd is hier 4 uur vroeger en uit ervaring weet ik dat het ongeveer een week duurt voordat we allemaal gewend zijn aan de Surinaamse tijd.
Voor nu zit ik elke ochtend om 5.00 uur met drie kids aan het ontbijt. Ik houd mij vast aan de gedachte dat het in Nederland dan al 9.00 uur is ;). Het hotel Joah-Inn in Suriname is van alle gemakken voorzien om ons van de jetlag af te helpen.
Ik houd jullie op de hoogte?
PS op Instagram kun je ons als gezin volgen op deze bijzondere reis.
- 4 actieve vakanties | Op avontuur met het hele gezin
- Hoe werkt het om een verzekering voor je auto af te sluiten?
- Wil jij ook geen omkijken meer hebben naar jouw reisverzekering?
- Met het gezin op wintersport: 5 tips!
- Waarom het leuk is om een huisje te huren op de Veluwe
- Een vakantie plannen die je nooit zal vergeten: een rondreis door Oman
Heel veel succes en geniet er van!
Gaaf dat jullie er al zijn! Blijven jullie drie maanden in het hotel wonen? Of is dat voor even? En gaan de kinderen maandag al direct naar school? Of eerst een weekje bijkomen?
Veel succes en plezier de komende tijd! Ik leef met je mee.
Wat spannend en leuk allemaal! Stoer dat jullie dit doen, ik blijf volgen. 🙂