Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Het is maandag en ochtend en het is druk in Huize B. Druk met ontbijt, druk met tassen inpakken en vooral druk met praten. Manic Monday, wat een gekwek ’s morgens aan de ontbijttafel. Mijn hoofd is nog niet helemaal wakker en de helft van wat er wordt gezegd glijdt langs mij heen. Dat wordt extra koffie vandaag. Poeh, wat een drukte, denk ik weer, en ga verder op de automatische piloot.
Celeste heeft het vandaag wat moeilijk. Haar juf is ziek en de invalster is niet haar favoriet. Zo af en toe kan ze haar wel hebben, maar nu is vorige week al een volle week voorbij gegaan met de invalster. Het is allemaal wat veel voor haar.
Inhoud
Zieke juf op school
Ze protesteert en jammert en zegt dat ze niet naar school wilt. Ik wil niet toegeven, in eerste instantie, maar ik kijk haar aan, zie een verdrietig koppie met twee kringetjes onder de ogen en bezwijk. Ach, het was ook een druk weekend en waarschijnlijk is haar juffie nog niet op school, ze had volgens de berichten een zware griep te pakken. Arme juf en arme Celeste. Ik probeer een middenweg te vinden, als papa Mylène naar school heeft gebracht, kan hij even een blik in de klas werpen van Celeste en dan weet hij meteen of de juf er weer is. Is ze er, dan breng ik haar wat later, is ze er nog niet dan mag ze een dagje thuis blijven, vertel ik haar.
Moe en druk geweest
Ach, ze is gewoon erg moe van het weekend, het was best druk. Ik hoor het mezelf goed praten. Ondertussen is Mylène het er niet mee eens. Zij heeft een goed idee, als de invalster er is, dan kan zij net zo goed ook thuis blijven. De logica ontgaat me, maar dit gaat sowieso mij iets te ver. Ik beredeneer met haar dat ze nu 8 jaar is, een grote meid, en daar gelden geen kleuterregels meer voor.
Daarbij heeft ze deze week Cito-toetsen dus ze moet gewoon naar school. Een beetje mopperend en tegenstribbelend trekt ze haar schoenen aan. We hebben niet veel kunnen oefenen voor haar Cito dit weekend, en dat maakt haar wat onzeker, maar ik zeg haar dat ze er plezier in moet hebben en lekker haar best moet doen en wat er dan ook uit komt, ik ben toch wel trots op haar. Dit bericht valt in goede aarde en ze vertrekt met een glimlach naar school.
Manic Monday, het begin van de week.
Op dat moment hoor ik ook onze kleine man roepen uit zijn bedje. Hij is er ook wel aan toe om eruit gehaald te worden. Hij was al een tijdje wakker, maar was nog lekker rustig aan het spelen en die tijd heeft hij dan echt nodig om even wakker te worden. Komt wel lekker uit, zo in de ochtend drukte.
Wanneer ik hem uit bed til en de eerste knuffel van hem krijg, merk ik dat hij de dag wel ziet zitten. En met een glimlach op, het is nog geen man van grote en/of veel woorden, neem ik hem mee voor het ontbijt. En al peuzelend en keuvelend met Celeste krijgen we bericht dat de juf nog ziek is. Wat vervelend en zielig, zeg ik, maar Celeste vindt het voorlopig geen ramp, met een grote glimlach kijkt ze me aan. Ik glimlach maar terug.
Maandagochtend, denk ik is boodschappen ochtend. En met 2 kinderen mee is dat iets meer een uitdaging. Ach denk ik, als ik er maar plezier in blijf houden en mijn best doe, dan kan ik, wat er ook uit komt, best trots zijn op mijzelf. Met een glimlach op mijn gezicht begin ik met mijn lijstje. De week is weer begonnen., just another manic monday.
