Last Updated on 14 oktober 2024 by Barbara
3 manieren hoe etiketten lezen je daarbij helpt. Een aantal jaren geleden was ik voor de zoveelste keer aan de lijn. Op dieet. Aan het opletten. Geef het een naam. Ik wilde gewoon afvallen en horen bij de slanke mensen. One way or another. Een onderdeel van mijn strategie is dat ik de etiketten vrij grondig bestudeerde. Ik draaide alle producten in de supermarkt om en las de achterkant. Waar ik naar keek? Ten eerste het aantal calorieën.
En ik keek naar het gehalte vetten, eiwitten, koolhydraten en suikers (en zout). Dat gedeelte op het etiket heet officieel de voedingswaardetabel. Spoiler: niet meer doen. Ik viel er van af. Eventjes. En zeker niet blijvend. Ik werd er ook niet energieker van. Dit ga ik jou besparen! Als je wil weten wat je dan wél wil lezen op het etiket, lees dan verder!
Inhoud
Wat zegt de voedingstabel eigenlijk?
Tuurlijk is de voedingswaardetabel een beetje handig. In één oogopslag zie je het aantal calorieën en verhoudingen van koolhydraten, vet en eiwitten. Wat betekent dat eigenlijk?
Neem een avocado. Vet! En wat een calorieën! Toch durf ik er mijn hand voor in het vuur te steken dat er nog nooit iemand een obesitas kliniek is binnengelopen door het eten van heel veel avocado’s.
Oh ja, ik was aan het vertellen over de voedingswaardetabel die ik altijd las en nu niet meer doe. Bare with me. Ik werk ernaartoe.
Produkten zónder etiket versus produkten mét etiket
Je kent waarschijnlijk wel die mythe van die Franse vrouwen die eten wat ze willen en toch slank blijven. Is dus geen mythe. Het is een goed bewaard geheim wat alleen voor heel veel euro’s uit de doeken wordt gedaan in dieetboeken en cursussen. Deze Franse dames passen één simpele regel toe en die ga ik jou in dit artikel verklappen! Hoe vet! (woordgrapje).
Nog even terugkomend op die avocado. Ook heel vet, én heel gezond. En zónder etiket. En dat is dus precies het allerbelangrijkst wat je moet weten over etiketten: Als er een etiket op je product zit, wees al op je hoede. Producten met etiket zijn bewerkt. In een fabriek, en misschien zelfs in een laboratorium (!).
Echte voedingsstoffen
En daarom kom je met lightproducten, rijstwafels, magere kwark en eiwitshakes al bijna aan van de lucht. Jouw lichaam weet zich weinig raad met deze bewerkte producten. Jouw hormonen raken ervan in de war, en het lichaam weet niet wanneer het vol zit. Omdat bewerkte producten relatief arm zijn aan échte voedingsstoffen, blijft jouw lichaam meer willen. Dus je maag zit vol, maar je lichaam is nog niet ‘gevoed’. Hallo eetbuien!
Kortom, hoe meer bewerkte voeding je eet, hoe groter de kans op overgewicht. Maakt niet uit hoe weinig calorieën er in zitten.
Het geheim van slanke mensen
Producten zónder etiket zijn puur en onbewerkt. En dát is het geheim van slanke mensen. Het geheim van de ‘blauwe zones’ op aarde. Pure, onbewerkte producten zijn producten zoals de natuur deze bedoeld heeft. Ons lichaam herkent deze direct als voedingsbron. Van deze producten kan jouw lichaam bijna alles gebruiken om het lijf te genezen, te groeien en energie te geven. Het werkt in harmonie met jouw hormonen, die van nature aangeven dat je genoeg hebt gehad.
Het geheim
Dát is het geheim. Daarom komt iemand die vette vis, avocado’s en noten eet niet snel in een obesitaskliniek terecht. Weet je dat ook weer!
Maar goed, dit zou een artikel worden over etiketten lezen. Want daar kun je bijna niet omheen en dan is het super handig als je weet hoe je ernaar moet kijken. Ik vertelde je in het begin dat je dus niet meer naar de voedingswaardetabel hoeft te kijken. Wat veel waardevoller is, is de ingrediëntenlijst. En wees niet bang, je hebt er geen speciale kennis voor nodig!
De weg vinden in de supermarkt jungle
Hier volgen de drie meest waardevolle tips om je gezonde weg te vinden net als de slanke mensen in de supermarkt jungle.
1. Doe de memorytest
Als jij vijf seconden lang een blik werpt op de ingrediëntenlijst van een product en daarna zonder kijken minder dan de helft van de ingrediënten kan opnoemen, is het hoogstwaarschijnlijk niet gezond. Een pastasaus bijvoorbeeld zou in principe alleen maar ingrediënten moeten bevatten die jij kent. Iets als: tomaat, ui, knoflook, olijfolie, peterselie en oregano. Ofzo. Ik ben geen kok maar hopelijk snap je mijn punt. Dus als er 15 of zelfs 25 ingrediënten op staan… Gaat er bij mij een wenkbrauw omhoog. Zelfde geldt voor moeilijke (laboratorium)namen die je niet kent. Mijden die handel!
2. In de juiste volgorde
Wist je dat fabrikanten verplicht zijn de ingrediënten op volgorde van gewicht te noemen? Dus het eerstgenoemde ingrediënt is dus het meest aanwezig in het product. Superhandig, want dan zie je in een oogopslag de eerste 3-5 ingrediënten en kan je al best goed inschatten of het veel suiker, groente of toevoegingen bevat.
Allergenen moeten dikgedrukt en als iets prominent wordt vermeld, zoals een pizza met bloemkoolbodem, is de fabrikant verplicht het percentage hiervan te noemen. Die ‘gezonde’ bloemkoolbodempizza heeft dan toch ineens maar 17% bloemkool in de bodem, terwijl jij hoopte dat je ongemerkt mooi een halve bloemkool naar binnen schoof!
3. Suiker als een wolf in schaapskleren
Suiker begint langzaamaan aan het licht te komen als veroorzaker van vele (dan wel alle?!) Westerse gezondheidsklachten. Mensen beginnen het te mijden. Ze willen niet meer dat het in hun eten zit. Maar tegelijkertijd maakt suiker alles lekkerder én is het een effectief en goedkoop conserveermiddel. Wat fabrikanten nu heel goed kunnen, is suiker ‘ontleden’ tot allerlei aparte ingrediënten.
Dextrose, fructose, glucose(stroop), maltose, maltodextrine, etc. De lijst is zo lang. Maar punt is: als je op een ingrediëntenlijst meerdere namen voor suiker spot: grote kans dat als je deze optelt… Suiker ineens het hoofdingrediënt blijkt te zijn. Fabrikanten doen er alles aan om deze niet bovenaan die lijst te krijgen. Opletten dus!
Lees in dit artikel wat suiker kan doen met je hormonen!
Bonustip: natuurlijke ingrediënten
Deze kwam ik tegen in mijn vooronderzoek voor dit artikel, toen ik de Warenwetbesluit Informatie van Levensmiddelen doornam. Ik moest er even bij gniffelen. Want heel vaak zien wij ‘met natuurlijke ingrediënten’ op een product staan. Maar wat betekent dit? Nou, komt ie hoor: volgens de wet zijn alleen water en aroma’s ‘beschermd’ met de titel ‘natuurlijk’. Verder mogen fabrikanten deze vrij gebruiken. Dus al die claims over natuurlijke suikers, natuurlijke ‘ingrediënten’ (lekker vaag, alarmbellen!) of andere ‘natuurlijke’ dingessen, mag je met een flinke korrel zout nemen.
Long story short, ingrediënten: hoe minder hoe beter. Ik hoop dat je er wat aan hebt! En dat jij ook hebt geleerd wat het geheim is van slanke mensen!
