Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Elk jaar vind ik het weer een feestje, ons bezoekje aan de Tong Tong Fair op het Malieveld in Den Haag. Dit jaar liep het allemaal wat anders dan anders en zijn we niet met zijn allen geweest, maar ben ik alleen geweest met Liam. Wat op zich ook geen straf was. Uiteindelijk kom ik ook al vanaf dat ik een klein meisje was op de Pasar Malam, zoals het vroeger heette. Samen met de hele familie of met opa en oma struinen over de bazar en dan lekker eten in de Eetwijk met alle eetkraampjes. Ik heb er warme herinneringen aan. Het is ook een beetje traditie die ik wil voortzetten met mijn kinderen.
Inhoud
Een stukje van mijn roots
Daarom dat wij aan het einde van de ochtend richting de Tong Tong Fair rijden, op weg naar een stukje van mijn roots. En zo voel ik het ook echt. Toen we binnen kwamen in de grote hal kwamen de luchtjes ons al tegemoet, ik rook de Durian, de wierookstokjes, al de verschillende etensluchtjes, maar ook de zoeterige lucht van de Melati, een jasmijnsoort die hier verkocht wordt. En meteen krijg ik een gemengd gevoel van heimwee en blijheid dat ik er ben.
De Indische Tuin en het Koloniale Huis
Automatisch loop ik eerst richting de Indische tuin, op de 1 of andere manier zoek ik hier altijd wat. Ik weet nog steeds niet wat, maar ik loop hier naar binnen, wrijf over de bladeren en ruik aan de bloemen. Mijn kleine mannetje doet precies hetzelfde, we moeten er beiden om lachen. Daarna lopen we richting het koloniale huis. Ook hier stonden we elk jaar met zijn allen foto’s te maken op de veranda. En zo doen wij ook deze keer. Naast mij staat een lief ouder stel. Zij heeft zich onmiddellijk verkleed in haar kabaja en haar sarong. Ze ziet er prachtig uit en haar man, ik denk tenminste dat het haar man is, kijkt vreselijk trots en vol liefde naar haar. Ik heb de eer om ze op de foto te zetten. Het is een prachtstel. Ik kom ze daarna nog een paar keer tegen.
De Cultuur Paviljoen
Na Liam te hebben weggesleept bij het koloniale huis, hij wil hier steeds de deur openmaken om naar binnen te gaan, lopen we richting de Cultuur Paviljoen. Hier wordt in het kort wat van de geschiedenis tentoongesteld over de kolonie in Indonesië en ook de geschiedenis van Nederlands-Indië komt aan bod.
Ligt het aan mij, is er inderdaad steeds meer geschiedenis wat bekend wordt. Ik vind het interessant en wil ook steeds meer weten over ‘mijn opa en oma’. Misschien dat ik later nog een boek kan vinden wat mij hier meer over verteld. In elk geval kan Liam geen genoeg krijgen van al de mooie dingen die hier staan uitgestald in de vitrines.
De Grand Pasar
In de Grand Basar komen we bij alle kraampjes. Van fruit tot sarongs en van waaiers tot mooie stenen. Er is voor ieder wat wils. Rustig slenteren we langs al het moois en maken hier een daar een kleine stop. Zo heb ik al een paar mooie tassen gezien en ook de kroepoek stand is mij niet ontgaan. Op het Podium staat een prachtige dame te zingen, Liam begint meteen te dansen en ook enkele andere bezoekers gooien de beentjes los. Onder andere het prachtige stel wat we aan het begin hebben ontmoet. De sfeer is echt fantastisch.
De Indische Eetwijk
Ondertussen met best wat trek zijn we de Eetwijk in gelopen. Een echte must voor Foodies. Nog steeds volg ik de route die ik al van kinds af aan loop. Zelfs uit de vele eettentjes herken ik er weer enkele. Omdat we zo vroeg zijn wil ik geen grote maaltijd eten, maar het is niet makkelijk. Ik word aan alle kanten verleid door heerlijk eten en vriendelijke mensen die ons hun restaurantje in willen lokken. Bij 1 ging ik serieus twijfelen, Warung Redjeki uit Delft, de menukaart is gewoon te gek. Ik maak een foto en beloof hem op mijn blog te zetten, hij heeft mij zelfs nog wat foto’s gestuurd. Mmmm…misschien vanavond toch maar weer terug met man en kinderen voor een lekkere maaltijd hier.
Met enorme wilskracht zet ik ons voort richting de Saté Bar voor een traditionele Sate kambing. Dit is ook wat ik Liam graag wil laten proeven. Ik vind het echt verrukkelijk en Liam ook, samen met een Chendol hebben we zo een lekkere snack.
Met een gevulde, maar nog lang niet volle buik, lopen we de tweede hal, Het Indische Paviljoen in. Dit is een wat kleinere hal, met verschillende standjes, met allemaal prachtige spullen. Je kunt mij er uren laten dwalen, maar mijn kleine man wordt het zat.
Lees ook: Een indo in een hokje
Indische Roots
Het is tijd om ons richting de uitgang te begeven. Onderweg nog snel wat kroepoek gekocht, Emping enz. En we staan alweer in de grote Entree Hal. Ik wil even gaan zitten op een bankje, even wat indrukken verwerken. Samen met Liam bekijk ik de foto’s en vraag voorzichtig of hij ook nog even naar de muziek wil luisteren. Maar het is klaar, hij wil niet meer. Ik leg mij erbij neer.
Hoogblond en Indisch
Terwijl ik opsta om mijn spullen te pakken valt mij iets op. Al die gezichten. Ik zie best veel jonge mensen en dat verbaast mij toch een beetje. Maar blijkbaar blijft dit event alle generaties trekken. Ik zie mensen met blond haar en lichte ogen, maar overduidelijk de trekken van Indische mensen. Ik kijk naar mijn kleine man. Hoogblond en lichte ogen, ik zie niet veel Indisch in hem, dit in tegenstelling tot mijn oudste dochter, zij is echt heel donker met een gouden huid.
Maar ondanks dat ik het niet aan hem zie in zijn uiterlijk, merk ik het wel aan zijn doen en laten. Het altijd maar lachen, vaak ook weglachen is ook bij hem aanwezig. Het doet mij wel iets beseffen. Dat ondanks dat ik echt niet zo veel weet van mij Indische achtergrond, ik toch wat heb overgedragen aan mijn kinderen. Het is toch best bijzonder om te zien op een Event als dit, dat onze opa’s en oma’s die zo sterk hebben moeten ontwortelen, toch iets hebben achtergelaten.
Deze foto is van mijn opa en oma, samen met hun eerste kindje
Ik word er wel nieuwsgierig van, dit stukje back to my roots doet naar meer verlangen.
To be continued.
Samen met Rory van 40envoorheteerstmoeder en Romy van Dochterlief mochten wij de Tong Tong Fair bezoeken. Als doel om onze roots te onderzoeken en herontdekken; en onze kinderen te laten kennismaken met dit stukje culturele achtergrond. Hun artikelen kun je hier en hier lezen.
Mocht je ook een dagje naar de Tong Tong Fair willen gaan, dan kun je op de site de tijden en toegangsprijzen vinden. Dit jaarlijkse Event vindt meestal plaats rond eind mei en is dit jaar van 20 mei t/m 5 juni 2017.
Ben net geweest, Bar, was erg gezellig. Hebben lekker saté mixed gegeten met lumper. Mmm!!! En natuurlijk spekkoek, bananenkoekjes en roti coucous
gekocht. Samen met vrienden geweest. De vrouw komt uit Soerabaja. De stralende lach, het genieten en zien genieten van het heerlijke eten en de muziek
gaf een warm gevoel. Het verhaal over onze roots bij de ingang van de tong tong fair maakt je nieuwsgierig. Hoewel we wel al iets wisten. Ga op zoek naar boeken van deze geschiedenis. Ben uiteindelijk ook een Indo. Leuk dat je voor deze foto gekozen hebt. Liefs mams xx
Ben blij dat het voor jullie ook zo leuk is geweest!
kus
wauw zus wat leuk weer! ik zit al heel de tijd te staren naar het reclame bord van de tong tong fair en heb het gesprek vorige wk gehad met manlief en kids om weer te gaan! volgen we toch nog een traditie ? prachtige foto van opa en oma, liefs je zusje
Zeker gaan, lieve zus. Het is echt heel leuk! Eh…en lekker;)
Naar de Pasar Malam ben ik al heel lang nit meer geweest. Toch eens uitzoeken of dat hier in de buurt nog is. Vroeger was hier een heel grote Indische gemeenschap in de buurt en dan ging ik met vriendinnetjes mee om bij hun Indische omaatjes te eten. Tegenwoordig kook ik het Indisch zelf met recepten van mijn tante.
O zelf koken is ook echt een feestje, ik kan daar ook echt van genieten 🙂
Heel mooi, die foto van je opa en oma! En heel beeldend omschreven. Ik baal nu dat ik de Indische tuin gemist heb. Ach ja…volgend jaar maar weer! 😉
ja, die foto vond ik ook eenmooie foto, bedankt!
Ah, mooi wat je zegt over de verschillende generaties en het Indische wat je altijd wel ziet bij iemand. Althans, dat is een kwaliteit die ik mijzelf toedicht. Ik voel ook in je hele artikel de liefde voor lekker eten, gezelligheid en de sfeer van vroeger terug. Zo herkenbaar. Ik zit serieus te overwegen om nog een keer te gaan (alleen wanneer dan. Voor mij is het net iets verder weg). Mooie en dierbare foto van je Oma en Opa…
Ik denk het ook altijd te zien of iemand Indisch is. Mocht je het deze keer niet meer lukken om terug te gaan, volgend jaar is weer een nieuwe kans!