Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Zomer 2014. Zwanger, week 33. Het is aftellen geblazen. Nog twee weekjes werken en dan de laatste dingetjes regelen.
Bij de laatste controle van de verloskundige lag onze zoon nog in een stuit.
Maar dat had ik al op de echo gezien een week ervoor.
Ik had al het idee dat deze knul een groot kind gaat zijn en dat werd door de echo bevestigt.
Daarnaast ligt hij lekker met zijn hoofdje omhoog en zijn beentjes gestrekt ernaast.
Inhoud
Zwanger van een beweeglijk kind
Het is een heel beweeglijk kind. En elke keer dat ik wat eet of drink, krijg ik direct een reactie.
Ik snap dat heel goed. Een kopje thee op je hoofd of een banaan en wat allemaal niet meer wat ik op een dag naar binnen schuif. Maar dan moet hij zich ook maar lekker omdraaien, heeft hij daar geen last meer van.
Hoewel, dan valt het natuurlijk allemaal op zijn billetjes. De verloskundige zie ik nog 1 keer en daarna ga ik door naar de gynaecoloog in het ziekenhuis. Mijn vorige bevallingen waren nogal verschillend. De eerste bevalling was van de eerste wee tot de geboorte 3,5 uur. Nogal snel voor een eerste bevalling. Dat was op zich heel fijn, alleen de pijn was wel heftig. Ik kon er niet echt aan wennen en het was vanuit het niets naar volle kracht vooruit. De tweede bevalling duurde iets langer, namelijk 3 dagen. Van de eerste wee tot de keizersnee. De ontsluiting bleef hangen op 5 cm. En tja daar past een ruime acht pond wegende dochter niet doorheen. Een flinke tegenvaller.
Een natuurlijke bevalling of een keizersnede
Dat werd dus een keizersnee, helaas.
Het betekent voor deze bevalling dat hij medisch wordt.
Sterker nog ik mag kiezen. Een natuurlijke bevalling of een keizersnede.
Eerlijk gezegd een onmogelijke keuze vind ik. En vanaf het begin van de zwangerschap ben ik ook enorm aan het twijfelen. En switch van de ene keus naar de andere keus. Mijn verloskundige heeft een lichte voorkeur voor een keizersnede. Ik bemerk dat de gynaecoloog, welke ik twee weken geleden heb gesproken, een sterke voorkeur heeft om het op de natuurlijke manier te doen.
Goed, ik wik en weeg en zal uiteindelijk een keus (moeten) maken.
Ik zal in mijn volgende blogje wat verder in gaan op de voors en tegens die mij bezig houden. Hier een update van mijn zwangerschap in week 34.
Zwangerschapsklachten week 33
Wat zijn mijn klachten zover, werd mij pas gevraagd door een lezer(es).
Fysiek:
Sinds week 32 heb ik bekkenklachten.
Ik slaap wat minder, maar wel veel dieper.
Sinds deze week veel meer harde buiken, vooral in de avond.
Het griepvirus heeft ook bij ons toegeslagen en sinds het weekend zijn we een beetje lam van het niezen, hoesten en proesten en de algehele lamlendigheid.
Ik merk ook dat ik overdag wat vermoeider ben.
Mentaal:
-Super-vergeetachtig (mommybrain)
-Ben veel bezig met babyklusjes in mijn hoofd.
-En krijg nu ook dat opgejaagde gevoel, joepie
– in combinatie daarmee wordt mijn lontje duidelijk korter.( arme omgeving)
Ben je aangekomen?
Regelmatig wordt aan mij gevraagd hoeveel ik ben aangekomen.
Mijn verloskundige weegt niet, wat ik trouwens prima vind. Waarom ik dat prima vind? Ik weet wel wat ik ongeveer woog voordat ik zwanger werd. En probeer tijdens mijn zwangerschap niet al te gek te doen en vooral te luisteren naar mijn lichaam. Thuis sta ik ook niet tussendoor op de weegschaal, wel op het einde trouwens. Bij mijn vorige zwangerschappen werkte dit heel goed. En ben ik gemiddeld 12 kg per zwangerschap aangekomen, wat ik prima vind. Ik bemerk dat ik op deze manier minder bezig ben met mijn gewicht en meer bezig ben met wat mijn lichaam nodig heeft. Wanneer ik honger heb, eet ik, en probeer ik ook gezonde keuzes te maken. Deze manier werkt echt supergoed voor mij en ben ik veel minder bezig met mijn gewicht en meer met het genieten van eten.
Ieder voor zich, maar dit werkt echt goed voor mij.
Hieronder volgen nog een afbeelding van de echo.
Mooie foto's! Geniet van de laatste loodjes 🙂