Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Dit blogje stond al een tijdje in de steigers, maar ter ere van lerarendag vorige week nu toch gepubliceerd. Sinds begin dit schooljaar heeft mijn oudste dochter Mylène zwemles op school. Elke vrijdagochtend loopt ze met haar klas van school naar het zwembad en weer terug. Dertig stuiterende kinderen in optocht in ongeveer 15 minuten lopen over straat richting het zwembad. De juf loopt mee en natuurlijk een zwemmoeder. En 1 van de eerste keren was aan mij de eer, ik mocht zwemmoeder zijn. De juf vooraan in de rij en ik achteraan in de rij.
Inhoud
De taak van Zwemmoeder
Deze taak van zwemmoeder had ik nog nooit eerder gehad en ik had er ook geen idee van wat het precies inhield. Maar de opdracht werd mij die bewuste ochtend helemaal duidelijk. Terwijl ik beneden in de hal van de school stond te wachten op de juf en haar klas, hoor ik de stem van de juf hoog verheven boven veel pratende, lachende en gillende kinderen. Ah, dacht ik nog, de stemming zit er lekker in.
Na een paar minuten streng toegesproken te zijn door de juf kwam de klas uitgelaten naar beneden. Ze mochten naar buiten! De juf gaf mij een grote glimlach en ik dacht een glimpje dankbaarheid te spotten voordat ze al de kinderen netjes twee aan twee in een rij plaatsten.
De taak voor nu was de rij te sluiten en te zorgen dat alle kinderen zonder kleerscheuren bij het zwembad zouden arriveren. Twee goed gebekte meiden claimden direct mijn aandacht. En ik merkte dat ik echt mijn best moest doen om de boel in de achterhoede onder controle te houden. De kinderen die hier liepen waren duidelijk wat gehaaider en wisten precies wat voor vlees ze in de kuip hadden. Deze onervaren zwemmoeder werd getest op haar geduld.
Met goede moed
Met goede moed en twee meiden aan de hand, dat stuurt namelijk beter, zette ik er flink de pas in om de klas bij te houden. Ondertussen had ik een spelletje bedacht waarin de kinderen mijn voornaam mocht raden. En hield ik met een schuin oog de uitschieters van de rij in de gaten. Met het raadspelletje hield ik de gemoederen snel 10 minuten bezig en nadat een slimmerik mijn naam had geraden en haar prijs opeiste (ja, ik heb ze omgekocht), waren we alweer bij het zwembad.
Op advies van de juf werd ik in de meiden kleedkamer geplaatst en had ik de verantwoordelijkheid om de meiden in vier minuten zwembad-waardig te krijgen. Eerlijk, ik had niet gedacht dat dit mij zou lukken, maar de meiden werkten enorm mee en met hier en daar een helpende hand, stonden we in no-time te wachten op de badmeester.
Het echte werk voor de kids kon beginnen en ik mocht toekijken onder het genot van een bak thee en wat geklets met de juf.
Voordat ik het wist was mijn gezellige keuvelmomentje alweer voorbij met de juf en werden we richting de kleedkamers gestuurd. Al waar we in vier minuten weer aangekleed waren en richting de school liepen. Ook dit ging als een speer en voordat ik het wist, liep ik weer achteraan in de rij met twee kinders aan de hand richting de school.
Dit keer met twee jongetjes aan de hand had, die stil en rustig waren en graag bij me liepen. Ze vertelden dat ze honger hadden en ik denk ook, gezien de bleke gezichtjes best een beetje moe. Zelfs ik was moe en ik had niet eens gezwommen. De juf bleef met een glimlach lopen en hield alles scherp in de gaten.
Petje af
Toen we bij school waren werd ik dag gezegd, en van mijn taak ontheven mocht ik weer huiswaarts. Richting mijn dochter, want zij was helaas ziek thuis bij papa.
En terwijl ik richting huis fietste, besefte ik dat mijn respect voor het vak leraar of lerares weer was gegroeid. In de glimp van vandaag met de klas en de juf zag ik dat er zoveel meer bij komt kijken dan alleen maar lesgeven. Maar dat er ook een taak van zorg en veiligheid is. Iets wat ik wel weet, maar me nu meer dan ooit bewust van geweest toen ik met 30 stuiterballen op straat liep.
Petje af, voor al die juffen en meesters!
Helemaal met je eens! Ik heb ook wat zwemlessen meegeholpen. Het zweet brak me uit haha! En van de andere moeders ook! Herkenbaar dus. En ook hulde aan de hulpmoeders dus.
Wat handig dat er vanuit school zwemlessen worden georganiseerd! Toen mijn oudste dochter naar school ging was dat ook nog, maar ergens in groep 3 zijn ze wegbezuinigd.
Zwemmoeder zijn lijkt me een pittige taak : )
Ja, wat zonde dat het is wegbezuinigd. Kinderen hebben er veel profijt van. En ja het is een zware taak?maar van Juf of meester nog zwaarder…