Contact

De eerste 2 weken in Suriname met ons gezin

Barbara
0
Bol AlgemeenBol Algemeen

Last Updated on 10 december 2021 by Barbara

De eerste 2 weken in Suriname met ons gezin zijn terugkijkend voorbijgevlogen. Het was en is een spektakel aan indrukken. Wanneer we uit het vliegtuig stappen is er al die heerlijke zware zoete lucht van de tropen. Het geeft mij een blij gevoel en ook een beetje een gevoel van herkenning. Zal dat de komende tijd ook zo zijn? Voelt het hier zo snel als thuiskomen?

De eerste twee weken Suriname met ons gezin Mamameteenblog.nl

Even wennen in Suriname

Joah-Inn zwembad Suriname Mamameteenblog.nl

De eerste week voel ik mij uitgeput. De drukte en de hectiek van de weken voor vertrek, maar ook de doorgemaakte griep heeft meer van me gevraagd dan ik dacht. De jetlag erbij maken dat ik elke ochtend alweer uitzie naar het moment dat ik kan liggen. Ik weet dat het maar even duurt, maar toch heb ik het idee dat hierdoor de jetlag langer duurt dan normaal.

Ondertussen zijn we de eerste dagen neergestreken in een fijn hotel met een fijn zwembad en aardige mensen om ons heen. De kinderen slaan zich verbazingwekkend snel en makkelijk door de eerste dagen heen. Deze week staat er ook een afspraak voor een kennismaking op de nieuwe basisschool. Hier worden we met enthousiasme ontvangen.

Kennismaking met school

Terwijl de kinderen een kijkje mogen nemen in de klas kunnen wij met de leiding van de school wat gegevens doornemen. Het geeft een goed gevoel. Het maakt dat de eerstkomende maandag hun eerste schooldag met een lagere drempel wordt begonnen. Toch ben ik zelf enorm zenuwachtig, meer dan mijn meiden, maar dat laat ik natuurlijk niet merken.

De komende dagen gaan we op zoek naar schooluniformen, de nodige schriften en meer. Vooral de uniformen vinden de meisjes geweldig. En de maandag begint dan ook heel goed. De schooldagen beginnen hier trouwens vroeg, om 7.30 u en eindigen hier om 13 uur smiddags. Groep 6, waar de oudste naartoe gaat, heeft een aardige juf en ook de kinderen in de klas zijn heel enthousiast. Mylene heeft al snel geen oog meer voor ons. Groep 4, waar Celeste naartoe gaat, heeft 2 juffen: een Surinaamse juf en een Nederlandse stagiaire.  Celeste wordt ook hier goed opgevangen.

De klassen zijn kleiner dan in Nederland, met ongeveer 20 leerlingen en het grootste gedeelte is Nederlands. Met een gerust, maar toch lichtelijk emotioneel gevoel laat ik ze achter. Gelukkig hoef ik mij nergens zorgen over te maken en ze komen heel enthousiast uit school. De juffen zijn wel flink strenger dan in NL, krijg ik te horen van de meiden, en ook de structuur is hier meteen duidelijk door dezelfde vaste routine elke dag.

Daar de scholen later beginnen in het jaar dan in NL, de zomervakantie begint 6 weken later, lopen ze hier wat betreft de lesstof wat achter. Hierdoor hebben we in overleg met de school in NL wat extra werk meegekregen. Iets wat de meisjes ook leuk vinden om te doen.

Ons eerste appartement in Suriname

Terwijl ze op school zitten op hun eerste dag, gebruiken wij de tijd om de koffers in te pakken en ons eerste appartement te bezoeken, waar we de eerste 3 weken zullen verblijven. Het is een prettig huis, met een wasmachine, droger, genoeg airco’s, twee slaapkamers en een woonkamer met keuken en buiten een zwembadje. Het is onderdeel van totaal 4 appartementen die we delen met een gezin en enkele studenten uit NL en België. Het maakt het levendig en toch is het niet druk.

We letten wat op elkaar en wanneer we iets nodig hebben of we willen iets weten, staat iedereen voor elkaar klaar. Wel zo prettig.

Ik merk wel dat ik mijn draai moet vinden in het boodschappen doen en het verzinnen in wat we gaan eten. Elke dag Roti halen gaat op den duur ook wat vervelen denk ik. Gelukkig is hier een Tulip, een soort Albert Heijn met allemaal NL-producten. Wel zo vertrouwd, maar iets waar ik toch niet al te gewend aan wil raken. De prijzen zijn tenslotte ook NL en om te zien of we hier voor langere tijd kunnen leven, is het handig om ons aan de kosten van het levensonderhoud aan te passen van het land.

Verder hebben we afgelopen weken ook al een paar leuke uitstapjes gedaan in Suriname met ons gezin. We zijn een dagje naar Nieuw-Amsterdam geweest en ook een dagje naar White Beach.


Fysiek voel ik mij al een stuk opknappen en kan ik de dag weer door zonder middagslaapje. En ook ons vrijwilligerswerk hebben we opgepakt in de ochtend. Het lijkt of we zo langzaam een beetje structuur en ritme in onze dagen krijgen. En dat voelt best fijn.

Van velen krijg ik de vraag of we hier echt gaan wonen. Een antwoord heb ik daar nog niet op. Dat is wat we willen uitzoeken deze komende 3 maanden, kunnen we wonen in Suriname met ons gezin. Ik houd jullie op de hoogte.

Veel liefs, Barbara

Lees ook:

Plaats een reactie