Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Met een grote glimlach op hun gezichtjes lopen we buiten in het mooie zonnige weer. In de nieuwe blauwe kinderwagen ligt ‘onze’ baby Liam. We zijn op pad in ons buurtje! Onderweg komen we een paar bekenden tegen. Een buurtje of een bekende van het werk. Nieuwsgierig wordt er een blik geworpen in de kinderwagen. Twee glimmende gezichten van de meiden, trotse zussen, ernaast.
Inhoud
Onze Baby
Met een grote glimlach op hun gezichtjes lopen we buiten in het mooie zonnige weer. In de nieuwe blauwe kinderwagen ligt ‘onze’ baby Liam. We zijn op pad in ons buurtje! Onderweg komen we een paar bekenden tegen. Een buurtje of een bekende van het werk. Nieuwsgierig wordt er een blik geworpen in de kinderwagen. Twee glimmende gezichten van de meiden staan er meteen naast.
Trotse zussen
De Oh’s en Ah’s dwarrelen over ons heen. Wat een schatje wordt er geroepen en de meiden beamen het volledig. Ze stralen gewoon van trots.
Dan volgt de vraag: Goh, wat is het eigenlijk geworden? Even verwart door de vraag, want BLAUWE kinderwagen, valt er een korte stilte.
Maar goed, we herpakken ons en voordat ik de vraag kan beantwoorden roepen de meisjes in koor: ‘Wat het is? Een Baby natuurlijk!’
Inwendig moet ik mij inhouden van het lachen. Natuurlijk een baby, slimme meiden, goed punt.
Hoe heet de baby dan?
De buur/ kennis voelt zich even onzeker en kijkt mij aan. Zachtjes vormen mijn lippen de woorden: het is een jongetje.
De buur/ kennis lacht wat ongemakkelijk en er volgen nog wat bevestigingen. Dan volgt de vraag hoe de baby dan heet. De meiden staan te glunderen en zeggen dat hij Liam heet.
Het zelfvertrouwen neemt weer wat toe van de bewonderaar en prompt volgt de vraag hoe oud Liam dan nu is. Nu kijken de meiden elkaar aan en twijfelen oprecht aan het snapvermogen van deze persoon, die hun broertje zo geweldig vindt.
Ik zie ze denken en wil het volgende ongemakkelijk momentje voor deze persoon voorkomen, maar helaas, te laat.
Hoe oud de baby is, nou, NUL jaar, natuurlijk!
Weer een goed punt
Natuurlijk, en alweer hebben de meiden een goed punt.
Hardop moet ik lachen en de persoon kijkt mij aan, een beetje bevreemd.
Zachtjes zeg ik: Liam is nu 8 weken.
Nou, zeg wat gaat dat hard, roept de ondertussen zeer ongemakkelijke bewonderaar, geniet er maar van, want de tijd gaat zo snel, voordat je het weet.
Vlug loopt de persoon door en ieder gaat zijn weegs.
Lees ook: Liam in het ziekenhuis
Wat is het toch een heerlijk weer voor een ommetje in de buurt, morgen weer meiden?
haha heerlijk 🙂
Grappig gesprek! Kinderen zijn echt eerlijk, en doen niet mee met het sociale protocol!
Hihi leuk om te lezen.
Team work! Ze zijn zo lekker slim ?