Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Mijn hersenen kraken en protesteren een beetje. Ze willen in vakantiemodus en ik ook. Maar we moeten nog even wachten, er is namelijk nog veel te doen voor de vakantie begint. Met de tweede lock-down halverwege de laatste week voor de schoolvakantie wordt er nog net wat meer van ons ouders gevraagd. Of we 2 dagen onze kids willen helpen met hun digitale schoolwerk. Natuurlijk wil ik dat. Ik kijk naar mijn lijst met aandachtspunten voor deze week. Mijn to-dolijstje groeit harder dan dat ik dingen mag afstrepen. Zo heeft mijn dochter heeft weer nieuwe schoenen nodig. Gelukkig heeft ze al een idee wat ze wil; het liefste enkellaarsjes zwart met veters. Bestellen maar. En ook de was en strijk hebben aandacht nodig. De lijst is lang. Ik snap de school, ik snap mijn kinderen die moe zijn en ik snap mijn hersenen. Met weemoed denk ik terug aan de zomer, die heerlijke warme dagen. Toen ik mij voornam om me niet meer gek te laten maken door die oneindige lijst met klusjes. Waarom lukte het toen wel en nu niet? Is er in de winter gewoon meer te doen? Zoekend naar het antwoord lees ik terug in mijn dagboek van deze zomer:
Inhoud
Het ritme van de zomer
Al zittend achter mijn MacBook, rek ik me uit. De temperatuur is weer iets gestegen en het zorgt dat ik er rozig van wordt. Op blote voeten loop ik richting de keuken om iets koels en verfrissend in te schenken. We beleven een warme zomer dit jaar. En we genieten er volop van. Door onze reis door Suriname heeft het woord ‘zomer’ een nieuw begrip gekregen. Temperaturen onder de 20 graden voelen al snel als fris. Vandaag wordt een frisse dag, zeggen we dan tegen elkaar. Maar deze zomer komt dat niet zo vaak voor. We gedijen er allemaal meer dan prima op met onze slippers aan onze voeten.
Toch genieten we ook van de verfrissende regenbui die we af en toe over ons heen krijgen. Het schut ons weer even wakker. Want die warme temperatuur maakt niet per se productief. Het tempo is toch een stuk vertraagt en lager dan normaal. Gebeurt er dan helemaal niets? Hmm. Dat niet. Maar we hebben ons wel aangepast aan het ritme van de zomer.
Het is gek, maar 1 van de mooie dingen die ik heb ervaren in Suriname is dat je dagelijkse to-dolijstje krimpt. En dat je je daar ook helemaal tevreden mee bent. Eind van de dag had ik geen onrust of een gevoel van falen omdat ik te weinig had gedaan in Suriname. Nee, integendeel, wanneer ik drie dingen had gedaan van mijn to-dolijstje was ik blij, tevreden zelfs. Ik had zelfs genoten van het uitvoeren ervan. Niets gehaast. Gejakker of gerace.
De zomerzon maakt blij
Het gaf mijn het gevoel van leven in het moment. Ja, lach maar, want het klinkt als mindfullness. Toch kan ik niet helemaal uitleggen waarom dit mij zo makkelijk afging in Suriname. En een stuk moeilijker in Nederland eerlijk gezegd. Want ik heb daar toch best wat moeite mee (gehad). Terug in het tempo van het Westen. Meer dan 20 dingen per dag van mijn to do list en toch het gevoel dat het niet af was, dat ik nog wat uurtjes miste in de dag.
Dus terug naar het ritme van de zomer. Wanneer de zon jouw dagindeling bepaalt en je prioriteiten verlegt. En terwijl vingers over het toetsenbord glijden, besef ik dat de zon inderdaad een grote impact heeft op mij. Op ons.
De zon maakt blij, meer ontspannen en tevredener. Het maakt dat we meer naar buiten willen. Binnen zijn is zonde. Wanneer de temperatuur echt oploopt bouwen we ook meer rust in op de dag, omdat je lichaam dit vraagt. Het is niet anders. De belangrijke dingen plannen we op de wat koelere momenten op de dag, zoals de ochtend of wat later op de avond. Dat maakt mijn to-dolijstje ook weer een stuk korter, want sommige dingen zijn simpelweg niet uitvoerbaar bij 35 graden. Behalve veel drinken. Water.
Het to-dolijstje wordt korter in de zomer
En wat we hier in Nederland met 35 graden voortzetten wat we in Suriname hebben ondervonden heeft nog een gek bijeffect. Het to-dolijstje wordt ook hier korter. Het lijkt alsof veel bijzaken toch meer prioriteit hebben gekregen in de loop van de tijd dan nodig is. Dit geldt op meerdere vlakken, merk ik. Zowel in het huishouden, sociaal en zakelijk. Werkt verhelderend. Dit moet ik vast zien te houden.
Meer rust in je hoofd
Behalve dat ik weer moest glimlachen toen ik mijn dagboek teruglas, het antwoord heb ik nog niet helemaal gevonden. Het lijkt erop dat de temperatuur inderdaad iets met je doet, dat het je meer rust brengt, in je hoofd. Maar ik krijg toch nog niet helemaal de vinger op reden waarom mijn lijstje zo lang is in de winter. Ik denk dat ik het voor nu niet kan oplossen, en dat het voor nu een kwestie is van meegaan in het ritme van deze gekke week. Daarna gaan mijn hersenen in vakantiemodus. En ik neem me voor het volgend jaar weer helemaal anders te gaan doen.
Het is nog niet te laat om ‘los te laten’ en je niet gek te laten maken door je to-do-lijstje! Now is the time, niet pas volgend jaar :-)) Lfs, AJ