Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Ben jij een jongens-of een meisjesmama, denk ik bij mijzelf. Al spelend aan tafel met Liam en zijn auto’s denk ik terug aan de Barbara van toen. De Barbara zonder kinderen, bedoel ik dan. Die had niet van mij aangenomen, dat ze nu met een knul van anderhalf jaar aan een tafeltje zat te spelen met auto’s. En dat ze er nog een soort van plezier in zou hebben ook. Nee, ik schaarde mij toen, in de pré kindertijd volledig onder de categorie meisjesmama! Ik kon mij gewoon niet voorstellen dat ik de mama van een klein knulletje zou worden.
Inhoud
Een meisjesmoeder
Mijn eerste zwangerschap verliep vrij soepeltjes, op wat misselijkheidsklachten na in het begin, mocht ik niet echt klagen. Dat deed ik natuurlijk wel, maar dat terzijde. Zo tegen de 20 weken echo, was ik echt nieuwsgierig om mijn kindje te zien. Zat alles er op en eraan, was ze gezond? Eigenlijk wist ik al dat we een meid gingen krijgen, het moest alleen nog bevestigd worden tijdens de echo. Ik had over haar gedroomd en kon mij ook niet meer voorstellen met een zoon. En de opmerkingen om ons heen waren in dezelfde trant. Ja, Barbara was een echte meisjesmoeder, geen twijfel mogelijk hierover.
Nu ik eraan terug denk, wat is een echte meisjesmoeder? Geen idee meer. Ik ben het helemaal kwijt wat het ook alweer is of was in dit geval. Mijn tweede zwangerschap was totaal anders, ik had heel veel klachten en was niet topfit. Ik begon stiekem toch te denken dat dit dan vast een jongetje zou worden. Er waren dit keer geen dromen. En er was ook geen duidelijk voorgevoel. Ik voelde mij gewoon anders. Dus dat was duidelijk nietwaar?
Tenslotte toch een meisjesmama?
Ik bereiden mij voor op de 20 weken echo, vond het dit keer veel spannender. Was alles goed met dit mensje in mijn buik? Veel bewuster was ik wat die 20 weken echo eigenlijk betekent of zou kunnen betekenen. De verbazing was groot toen we hoorde dat het ook dit keer een meisje zou worden. Maar superleuk natuurlijk. Een dochter en een zusje erbij! Tja, hoe kon het ook anders, ik was tenslotte een echte meisjes mama.
Weer anders?
Toen zwangerschap 3 zich aandiende, stond ik er eigenlijk een beetje blank in. Ik bedoel de voorgaande zwangerschappen waren echt 2 totaal verschillende zwangerschappen geweest, dus die ballon ging voor mij niet op. En nu was het weer anders. Iedereen riep dat het zo leuk zo zijn als het nu een knul zou worden. En ik beaamde dat natuurlijk, maar ik dacht toch ook bij mezelf dat een derde meid natuurlijk ook prima was. Geen probleem zelfs. Trouwens ik was een echte meisjesmama, dus.
Ik kreeg een vroege echo, i.v.m. het niet kunnen horen van het hartje. Dat vond ik eigenlijk zonde van de tijd en het geld, want ik voelde mijn kindje prima bewegen. Maar op aandringen van de verloskundige toch maar samen met Celeste, onze jongste dochter, op naar het Echocentrum. Manlief kon helaas niet mee en dat hoefde ook niet, want de vorige echo was kortgeleden en nu weer één echo met 14 weken. Ik zag de noodzaak niet zo en vond het een onnodige iets.
Maar afijn, alhier zag ik een heel scherp beeld van ons kind. Het kon niet missen, dit werd een jongen.
Een jongensmama?
Ja, ik was verbaasd en geamuseerd. Ik weet nog dat ik een beetje giechelend manlief belde: Ja, alles was goed, schat, maar moet je horen, weet wat ik zag. Ja echt, kon niet missen. Wel leuk, toch? We kregen een knul. Ik moet zeggen dat ik het een hele beleving vind, het is best heel anders en heb ook een diep respect gekregen voor alle jongens mama`s. Mijn beleving in de verschillen heb ik hier wel eens beschreven.
Maar je moet als mama toch weer andere talenten naar boven halen. Klimmen, klauteren, sleutelen i.p.v. knutselen, stoeien i.p.v. nageltjes lakken, met auto`s spelen en duplo bouwen i.p.v. poppendokter. Wat ik zou zeggen tegen de Barbara van toen? Geniet! En laat alle onnodige zorgen los! Go with the flow, kleine meisjes en jongetjes zijn allebei om op te eten (bij wijze van spreken dan) en om van te genieten en te knuffelen. Niets meer jongensmama of een meisjesmama, maar een Mama, die nog steeds heel veel bijleert van beiden soorten. Ik denk dat de Barbara-van-toen het toch niet van mij had aangenomen, want ze is was wel een beetje eigenwijs.
Ben jij een jongens-of een meisjesmama?
En Mama`s, zijn jullie ook een Mama die nog heel veel bij moet leren of zijn jullie eerder een meisjes -of jongensmama?
Hoi het is een jongetje geworden inmiddels 2 jaar 24 augustus 2017 geboren.en het is een heel lief mannetje ook wel echt een jongetje gek op autos ook buiten als hij autos ziet wordt hij helemaal vrolijk dat het ik nooit gehad met mijn dochtertjes.zo schattig:)
Hij geeft zijn zussen een kusje als ze Verdriet hebben en is echt wel wild met spelen met de autos haha
Hij heeft het allebei:)
Ik Ben super blij dat mijn eens might uitkomen. Mijn dochtertjes zijn 10 9 3 en ons knulletje 2.
Hoi het is een jongetje geworden inmiddels 2 jaar 24 augustus 2017 geboren.en het is een heel lief mannetje ook wel echt een jongetje gek op autos ook buiten als hij autos ziet wordt hij helemaal vrolijk dat het ik nooit gehad met mijn dochtertjes.zo schattig:)
Hij geeft zijn zussen een kusje als ze Verdriet hebben en is lol echt wel wild met spelen met de autos haha
Hoi heeft het allebei:)
Ik Ben super blij dat mijn eens might uitkomen. Mijn dochtertjes zijn 10 9 3 en ons knulletje 2.
hoi Barbara dankje voor je berichtje terug
wij hebben een jongetje gekregen
een mooi mannetje ? geboren 1 dag voor zijn uitgerekende datum op 24 augustus 2017
Ah, wat leuk! Gefeliciteerd met jullie zoon♡
ik heb 3 dochtertjes maar altijd de wens gehad op een jongetje leek mij en nog trouwens een stuk makkelijker dan meisjes opvoeden
mar ik ben zielsgelukkig met mijn meisjes alleen weet ik niet zo goed of ik nou echt een meisjes mama ben
want de wens voor een jongen bleef
nu ben ik zwanger van de vierde en tel de weken af voor de 20 weken echo want dan krijg ik te horen wat dit kindje is
ik ben nu precies 17 weken ik ben benieuwd
Wat spannend, Felicia! Nu ik een jongen heb, na twee meiden, merk ik dat het toch wel heel anders is. Maar ook echt heel leuk. Het vergt andere ‘skills’ van je als moeder. Ben heel benieuwd wat je krijgt! Laat je het nog even weten?
Wat een heerlijk verhaal! Nooit bij stil gestaan of ik een meisjesmama was! Ik had beide”soorten” haha! En weet je alledrie zijn ze verschillend qua karakter. Maar oh, zo leuk. Geniet, voor je het weet zijn ze groot. Ik weet er alles van. F.
Haha, bedankt Mam!
Ik heb drie jongens en twee meisjes. En ik vind ze behoorlijk verschillend. De meisjes snap ik beter!
Ik heb 3 dochters. Maar toen ik als tiener oppaste, vond ik meisjes helemaal niks. Jankerdjes vond ik ze.
Van jezelf is toch wel weer heel anders, vind je niet?
Een jongen vond ik wel spannender omdat ik dat allemaal niet snapte voor mijn gevoel. Jongens dingen en zon klein piemeltje en auto’s en wild doen haha. iedereen om mij heen dacht ook een meisje en toch werd het ons lekkere menneke. Nu hij er is kan ik me niet anders voorstellen.
Ik herken dat wel, maar wat is het leuk, hè?
Ik was ervan overtuigd dat ik mama van 2 zoons zou worden. Het was beide pretecho’s best even omschakelen toen er een meisje in mijn buik bleek te zitten. En nu? Nu ben ik een dolblije meisjesmama met de allerleukste dochters van de wereld <3
Meiden zijn heerlijk, van die kleine dametjes al, hoe klein ze nog zijn!
Ik heb mezelf nooit een meisjesmama of jongensmama gevoeld. Nu nog steeds niet eigenlijk nu ik een meisje heb. Waarschijnlijk ben ik nu meer een meisjesmama omdat dat het enige is wat ik ken. Maar zal me vast makkelijk aan kunnen passen!
Met zo een instelling komt dat vast wel goed! Maar beiden vind ik verassend leuk, toch wel..
Ik zag mezelf altijd als een meisjes mama, ik heb zelf een zus en dacht dat ik ook vast meiden zou krijgen. Ik ben dol op tutten, jurkjes, sieraden etc. Niets geen meiden mama hier want ik kreeg twee zoontjes ( en mijn zus trouwens ook). En wat blijkt, ik ben een prima jongens moeder. En die jurkjes, die dragen zij dan misschien niet, maar ze complimenteren mij wel als ik het doe 🙂
Een schrale troost, mijn twee meiden doen alleen maar aan wat zij willen, vanaf heel klein al. Niks schattige jurkjes! Je hebt zo best goed voor elkaar 😉