Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Mijn oudste dochter, aangeduid als de prinses, wordt over een maandje 6 jaar oud. Toch heeft ze nog steeds haar denkbeeldige vriendje, genaamd Peukie.
Inhoud
Peukie, het vriendje
Peukie is al heel lang bij ons. Hij kwam bij ons als gezin toen Prinses Mylène ongeveer 2 jaar oud was.
En ik moet zeggen, het is een best vriendje. Hij zegt niet veel, tenminste wij horen hem niet. Hij maakt niets vies. Ik hoef hem geen eten of drinken te geven. Nooit chagrijnig of onbeleefd. Best een toffe peer, eigenlijk.
Nu ja, een peer. Nee, hij is nog geen peer geweest.
Hij begon zijn bestaan als een spin. Niet bepaald mij favoriet, maar gezien het bovenstaande best vol te houden. Daarna werd hij een slang en daarna weer iets anders, eerlijk gezegd weet ik niet meer wat hij allemaal is geweest.
Sinds de geboorte van Prinses Celeste, kleine zus, is Peukie ook nog steeds in beeld. Hij hoort er gewoon bij.
Hij heeft al aardig wat meegemaakt, zo met ons. Een verhuizing, wat verre reizen, maar als net genoemd, ook met een prinsessenbaby erbij. Het deed hem allemaal niets. Dit vriendje blijft.
Vriendje gaat mee op vakantie
Af en toe gaat hij even weg, dan gaat naar zijn ouders of broertje toe. En zo kwam hij afgelopen zomer ineens op vakantie, een weekje later dan ons, opduiken, wel met koffer, want oef, wat was hij toe aan een vakantie.
De verklaring was simpel. Hij moest nog wat doen, was eerst even bij zijn ouders of was nog erg druk.
Ook heeft hij nog wel eens ziekte onder de leden. Dan kan hij niet komen, want tja, hij ligt in bed.
Hij is trouwens ook echt een hij. Ik heb het regelmatig gevraagd, is eh, Peukie nu een jongen of een meisje?
En toch steeds, met forse overtuiging, is het een jongen.
Meer prinsessenverhalen lezen?
Social Prinses
Onze prinses houdt van sociale contacten. Zij kan niet genoeg mensen om zich heen hebben. Dan gedijt ze het beste. En vriendjes en vriendinnetjes heeft ze ook echt niet te kort. Maar Peukie blijft een terugkomend ritueel.
Al moet ik zeggen, de periodes van vakanties worden langer.
Vanmiddag begon ze weer over hem te vertellen. En of ze hem even voor mij moest tekenen.
Dat vond ik natuurlijk interessante materie. Hier een beschrijving: hij lijkt op een klein poppetje, maar dan met twee voelsprieten. Hij lijkt iets menselijker, als ik er een draai aan zou moeten geven, dan de tekening hiervoor.
Toen ik vroeg hoe groot hij is, bukte ze naar de grond en hield haar hand zo`n 5 cm boven de grond. Zo groot is die, zei ze.
Tja, wat zal ik er van zeggen, tot nu toe lijkt het een blijvertje. Ik ben benieuwd wat haar partner er van vindt over pakweg een jaar of 12.
