Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Wanneer je mij had gevraagd of ik het had zien aankomen, dan had ik nee gezegd. Ja, we waren een dagje naar de binnenspeeltuin geweest en ja, onze peuter was heel erg hangerig, maar niets nieuws onder de zon (zonder de zon dan, letterlijk). Niets vermoedend hadden we de peuter op woensdagavond lekker in bed gelegd. En met de twee oudsten ook in dromenland was ons huis in rust (zijn jullie kids ook zo absurd druk afgelopen tijd?). Na onze eigen dingen die we wilden regelen voor die dag (een lege wasmand), hebben manlief en ik ons heerlijk geïnstalleerd op de bank voor de televisie. Met een hapje, een drankje en een gezellig praatje; even bijkomen van de dag, heerlijk! En voor we het wisten was het later dan we gepland hadden. (Hoe bedoel je, goede voornemens?).
Inhoud
Het gedonder begint, en eindigt met een volle wasmand
Spijt! Want om klokslag drie uur begon het gedonder. Om de 10 minuten moesten we eruit. Huilen en spugen; spugen en huilen; bed verschonen; huilen; spugen en weer een bed verschonen. Een gevalletje van ouderwetse buikgriep en een overvolle wasmand! Tot vijf uur in de morgen waren we bezig. Elke 10 minuten weer eruit. Het verbaast mij trouwens hoe snel ik weer diep in slaap was en hoeveel pijn het doet als je dan weer wakker moet worden. Een van versnelling 0 naar 100.
Gebroken! We waren gebroken! En de dag moest nog beginnen om 7.00 uur, gelukkig was de peuter weer helemaal in orde (grrr). Maar zoals echt bikkels hebben we dag doorlopen om ’s avonds weer lekker met een drankje en een hapje op de bank te gaan zitten, met het voornemen om er zo weer lekker vroeg in te duiken (niet helemaal gelukt). Die nacht hebben we geslapen als roosjes. Hoe lekker is dat! Helemaal out! Wakker worden van de wekker en je dan af vragen wat voor dag het is, dat is zo lekker, je nog even 5 minuutjes omdraaien, om op je gemak even na te soezen.
Die slaap hadden we nodig! Ook voor wat die dag ging komen. Mijn oudste werd wakker met pijn in haar buik. Op zich is dat niet iets nieuws. Dus met een: probeer het maar op school en als het niet lukt, kom ik je halen hebben we haar toch naar school gestuurd. En zowaar lukte het tot 12 uur. Tussen de middag kroop ze op de bank, met een dekentje en trok wit-groen weg.
Virussen en mama’s
O ja, het virus heeft zijn slag geslagen. Na mijn oudste dochter, volgde de jongste dochter, volgde ik, met als afsluiter manlief. Wat een ellende. Hopelijk is dit geen voorbode voor wat ons nog te wachten staat deze winter, wat betreft virussen. Mama’s kunnen tenslotte helemaal niet ziek zijn!
Na een paar dagen brak, en veel laten liggen (overvolle wasmand etc.), zijn we er allemaal goed doorheen gekomen. Om vervolgens op maandagochtend toch maar weer gewoon te beginnen. Allemaal. Ik vind mijn kids kanjers! Echte Kanjers.
Mijn truc voor een overvolle wasmand
Terug naar de wasmand. Zoals ik al zei was deze overvol. Op zich niets nieuws in een huis met 3 kinderen onder de 10 jaar. Maar hier heb ik wel een systeem in. Normaal gesproken dan. Het is geen supertip, maar het werkt wel om de wasmand onder controle te houden. De truc voor mij is om elke dag wat aan de was doen, ook al is het maar 10 minuutjes. Zo houd ik op een gekke manier, ook een beetje het overzicht (lees: controle) en zie ik mijn mooie, lege brabantia wasmand ook nog. In mijn ideale schema besteed ik elke dag een half uur aan de was. Dat is inclusief sorteren, wasje draaien, vouwen en wegleggen. Niet allemaal natuurlijk, maar dit wissel ik per dag af. Soms pak ik er wat extra’s bij, zoals een la uit 1 van de kledingkasten van de kinderen doorlopen, of het eenzame sokkenmandje doorspitten.
Maar zoals laatst, met allemaal zieken, inclusief mijzelf, probeer ik toch elke dag 10 minuten aan de was te besteden. Echt, deze truc werkt voor mij! Ik weet dat de was nooit helemaal klaar is, dat heb ik allang geaccepteerd (echt!), dus dat is ook niet mijn doel. Mijn doel is om elke dag wat aan de was te doen, al is het maar 10 minuten. Het werkt. Zo genoeg over de was nu.
De maand november was trouwens echt een gekkenhuis (was dat bij jullie ook zo?) en ik ben blij dat we nu in december zijn beland. Maar nu zo halverwege de maand, bekruipt mij het vermoeden dat er niet zoveel verschil gaat zitten tussen deze twee maanden.
