Last Updated on 16 augustus 2024 by Barbara
Ik ben echt gek op de momenten dat we als gezin met zijn allen zijn. Het maakt eigenlijk niet uit wat er gedaan wordt. Ieder kan met zijn eigen ding bezig zijn. Op het strand of in de auto. Het maakt ook niet zo uit waar we zijn. Maar het punt waar het mij omdraait, is dat er niets wordt gezegd. Gewoon stilte. 17 minutes a day. Silence! En er hoeft ook Niets gezegd te worden. Wanneer je elkaar aankijkt, glimlach je naar elkaar en dat is genoeg. Juist, dát moment. Herkenbaar?
Inhoud
Rust
Het is niet dat ik praten niet leuk vind. Ik vind het heerlijk om te praten. Over van alles te kletsen. Een prettig diepgaand gesprek of een beetje oppervlakkig geklets. Love it. Nee, waar het mij om gaat, is dat unieke moment van rust. Een soort van kalmte of vrede.
Een gevoel dat alles goed is op dat moment. Dat er niets toegevoegd hoeft te worden, behalve er te zijn. Klinkt een beetje mindfull. Gewoon te zijn en dat is goed. Als iedereen in mijn directe omgeving dat heeft, dan is het zo’n moment.
Voor mij dan. Heerlijk! Alsof al het harde werk dat een gezin met zich meebrengt, zich dan uitbetaald. Ik heb die momenten ook wel als ik alleen ben. Ook al komen deze niet zo vaak voor de laatste tijd. Helaas.
Meestal zit ik ergens en meestal, heb ik een kopje thee in mijn handen.
Ik word mij ineens bewust dat ik zit te staren, dan glimlach ik en besef dat ik weer een momentje heb.
Wat ik ook heerlijk vind, is een paar minuutjes lekker een beetje tekenen op papier. Zonder doel, een beetje krabbelen zeg maar.
Een stukje puur geluk.
17 minutes a day
Een tijd terug las ik op NU.nl een artikel over het feit dat moeders per dag maar 17 minuten voor zichzelf hebben. Zeventien minuten! Als ik het uitschrijf, klinkt het toch iets langer, nietwaar?
Tot dan toe was ik mij er sowieso niet zo bewust van hoeveel tijd ik per dag voor mijzelf heb. Met een kleine baby van 4 maanden en 2 dochters van 4 en bijna 7 jaar gaan er dagen voorbij van zero minuten voor mijzelf. En is douchen en naar het toilet gaan een luxe. Een noodzakelijke luxe natuurlijk. Maar nu ik steeds meer bewust word van mijn tijd, is het voor mij wel belangrijk om even dat momentje op de dag voor mijzelf te hebben. Heel even geen zorgtaken, huishoudelijke taken of verplichtingen, maar pure egoïstische minuten voor mijzelf om op te laden.
Ik, zittend met een kop thee in mijn handen, starend in het niets met een grote glimlach op mijn gezicht. En ik moet zeggen het werkt! Kostbare zelf zorg minuten, die ervoor zorgen dat ik weer oplaad. Zodat ik weer kan zorgen voor de mijnen. En het moment van rust met zijn allen zich weer uitbetaald!
Maar het zou wel fijn zijn dat binnenkort die zeventien minuten zich uitbreiden naar een half uur.
Hoeveel minuten heb jij voor jezelf op een dag?
?
Ik denk 30 minuten! Als ik ochtends koffie drink om 10 uur.